-
1 nie cóż dopiero mówić o…
-
2 nie mówiąc o…
= nie już o… или nie cóż dopiero mówić o… не говоря́ (уже́) о… -
3 mówić
глаг.• беседовать• высказывать• выступать• гласить• говорить• заговорить• злословить• молвить• наговаривать• обсуждать• поговаривать• поговорить• потолковать• проговорить• разговаривать• сказать• сказываться* * *mówi|ćmów, \mówićony несов. говорить;\mówić po polsku говорить по-польски (на польском языке); \mówić szeptem, głośno говорить шёпотом, вслух (громко);
dobrze, źle \mówić o kimś хороню, плохо говорить (отзываться) о ком-л.;● \mówić na wiatr бросать слова на ветер;
coś mówi samo za siebie что-л. говорит само за себя;prawdę \mówićąc сказать по правде; krótko \mówićąc коротко (короче) говоря; \mówićąc szczerze (otwarcie) откровенно говоря; inaczej \mówićąc иначе говоря; \mówićąc między nami между нами говоря;
nie \mówićąc (już) о..., cóż dopiero \mówić о... не говоря (уже) о...;dobrze, łatwo ci (wam itp.) \mówić тебе (вам etc.) хорошо, легко говорить; szkoda \mówić нечего и говорить; nie ma o czym \mówić не о чем говорить; со pan mówi? что вы говорите?
* * *mów, mówiony несов.говори́тьmówić po polsku — говори́ть по-по́льски (на по́льском языке́)
mówić szeptem, głośno — говори́ть шёпотом, вслух (гро́мко)
- coś mówi samo za siebie - mówiąc szczerzedobrze, źle mówić o kimś — хорошо́, пло́хо говори́ть (отзыва́ться) о ко́м-л.
- mówiąc otwarcie
- inaczej mówiąc
- mówiąc między nami
- nie mówiąc o…
- nie już o…
- nie cóż dopiero mówić o…
- dobrze, łatwo ci mówić
- szkoda mówić
- nie ma o czym mówić
- co pan mówi?
См. также в других словарях:
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
dopiero — 1. «zaledwie, tylko» Ma dopiero osiemnaście lat. Dopiero południe. Dopiero połowę zaciągniętego długu spłacono. ◊ Dopiero co «przed chwilą, ledwie co, zaledwo co» 2. «nie prędzej, nie wcześniej, po jakimś czasie; tylko po spełnieniu jakiegoś… … Słownik języka polskiego
jeśli — 1. «spójnik rozpoczynający zdanie (lub jego równoważnik) wyrażające warunek, przyczynę, rację, uzasadnienie czegoś, okoliczności poprzedzające coś lub mogące coś poprzedzać; jeżeli» Jeśli tylko będę mógł, natychmiast przyjadę. Jeśli będzie jutro… … Słownik języka polskiego
być — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIIa, jestem, jest, są, będę, będzie, bądź {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej {{/stl 8}}{{stl 7}}: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć, żyć, występować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
